GEYMƏK₁

f.
1. Əyninə paltar, ayağa ayaqqabı və başa papaq keçirmək. Çəkmələrini geymək. Pencəyini geymək. İsti paltar geymək.
– Qurban … durdu ayağa və ətəklərinin kəcini silib başmaqlarını geydi və yavaş-yavaş üz qoydu getməyə. C.Məmmədquluzadə.
[Ağa:] Özüm də … kürkü tərsinə geyib bir damın içində gizlənmişdim… Ə.Haqverdiyev.
Oğlan atasının əlindən öpüb çıxdı və ox-yayını götürüb, dava libasını geyib bağa getdi. Çəmənzəminli.

2. məc. Örtülmək, üstü örtülmək. Dağlar ağ geymişdi.

Этимология

  • GEYMƏK Mənbələrdə ged sözü geymək feilinin sinonimi kimi verilib. Gigir sözü “вводить” mənasında açıqlanıb. Ehtimal ki, sözün əsli gir feili ilə bağlıdır: qə
GEYMƏK₂
GEYMƏLİ

Значение слова в других словарях