GƏDƏ-GÜDƏ

top. nifr. Keçmişdə aşağı təbəqələrə mənsub adamlara verilən təhqirli ad.
[Xırdaxanım:] …Başın qarışıb gədə-güdəyə, uşaq-muşağa, gecələr qumar, gündüz qumar. N.Vəzirov.
[Sara xanım:] Murad bəyin o qədər mülkünü, bağını əlimizdən alıb öz gədəgüdələrinizə vermisiniz. Qantəmir.

// top. Nökərlər.
[Məhərrəm bəy:] Ay Hacı, işlər olub çox, özüm də tək, əgər gədə-güdə ümidinə qoyursan, hərəsi bir tərəfə çəkib evini dağıdır. S.S.Axundov.

// məc. zar. Adi adamlar, cəmiyyətdə aşağı mövqe tutan adamlar.
Olmaya damağına xanımlıq şirnisi dəyəndən sonra nazlanmısan, daha gədə-güdəyə məhəl qoymaq istəməyirsən? B.Talıblı.

GƏDƏ
GƏDƏBAŞI

Значение слова в других словарях