1. Ağır-ağır yerimək, o başbu başa gəzmək, var-gəl eləmək. Tamaşaçılar foyedə gəzinirdilər.
– Bahadır Sonanın dalınca diqqətlə baxdı, sonra xeyli vaxt otaqda gəzinib birdən oturdu.
[Molla Xəlil] o baş-bu başa gəzinir, qalın bir qaranlığa bürünən kəndə baxırdı.
Soltan bəy acıqlı-acıqlı ora-bura gəzinir.
2. Gəzmək, dolaşmaq.
Oba itlərini heç sevməzdim, çünki onların qorxusundan obada tək və azad gəzinə bilmirdim.
Gəzinir gənc Osman əlində tüfəng; Baxır ulduzlara o körpə pələng.
Dağların döşündə gəzinən çoban; Dərdlənib neyini çaldığı zaman…
3. bax gəzişmək 2-ci mənada.
Qüdrət sahildə nə qədər gəzindiyini bilmədi.
4. məc. Bir şeyin əlamətləri görünmək, zahir olmaq, nəzərə çarpmaq.
Bəxtiyarın tərdən işıldayan yanağında bir sevinc gəzindi.