HÖRMƏTSİZ

sif.
1. Nəzakətsiz, ədəbsiz, qaba, tərbiyəsiz, saymaz. Hörmətsiz münasibət.
[Qadın:] Mən ona hörmətsiz bir söz deməkdən özümü saxlamaq üçün dönüb otaqdan çıxdım. M.Hüseyn.

2. Hörməti, etibarı olmayan, etibardan düşmüş, sayılmayan, bihörmət. Hörmətsiz adam. Pis əməllərin nəticəsində hörmətsiz oldu.

Синонимы

  • HÖRMƏTSİZ ehtiramsız — sayğısız
  • HÖRMƏTSİZ kobud — qaba — sərt — ədəbsiz
  • HÖRMƏTSİZ HÖRMƏTSİZ Görəydi o boyda xəfiyyə başçısı, Höccətullah xanın sağ əli Nüsrətullah bəy necə də hörmətsiz, şərəfsiz, bir növ, xəlvəti quyulandı, basdırır
HÖRMƏTLİ
HÖRMƏTSİZLİK

Значение слова в других словарях