HÖRMƏTSİZ

sif.
1. Nəzakətsiz, ədəbsiz, qaba, tərbiyəsiz, saymaz. Hörmətsiz münasibət.
[Qadın:] Mən ona hörmətsiz bir söz deməkdən özümü saxlamaq üçün dönüb otaqdan çıxdım. M.Hüseyn.

2. Hörməti, etibarı olmayan, etibardan düşmüş, sayılmayan, bihörmət. Hörmətsiz adam. Pis əməllərin nəticəsində hörmətsiz oldu.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HÖRMƏTSİZ ehtiramsız — sayğısız
  • HÖRMƏTSİZ kobud — qaba — sərt — ədəbsiz
  • HÖRMƏTSİZ HÖRMƏTSİZ Görəydi o boyda xəfiyyə başçısı, Höccətullah xanın sağ əli Nüsrətullah bəy necə də hörmətsiz, şərəfsiz, bir növ, xəlvəti quyulandı, basdırır
HÖRMƏTLİ
HÖRMƏTSİZLİK

Digər lüğətlərdə