HEYBƏTLİ – NƏŞƏLİ Heybətli bir mənzərə zühur etdi (S.S.Axundov); İlyas diksindi və keçmişin şirin və nəşəli xatirələrindən ayrıldı (M.S.Ordubadi).
HEYBƏTLİ – NƏŞƏLİ Heybətli bir mənzərə zühur etdi (S.S.Axundov); İlyas diksindi və keçmişin şirin və nəşəli xatirələrindən ayrıldı (M.S.Ordubadi).
sif. Heybət doğuran, hörmət hissi ilə bərabər qorxu hissi doğuran; zəhmli. Heybətli görkəm. Heybətli baxış
Полностью »прил. 1. страшный, ужасный. Heybətli baxış страшный взгляд, heybətli səs ужасный голос 2. внушительный, представительный
Полностью »прил. гьайбатлу (гьуьрметдин гьиссерихъ галаз санал кичӀевилин гьиссер кутадай); суй авай (мес. акунар, килигунар)
Полностью »