Əfsus, qocaldım, ağacım düşdü əlimdən; Səd heyif cavanlıq!
Heyif, çiçəklərin ömrü az olur; Sənə çatanacan bəlkə solacaq.
◊ Heyfi gəlmək – 1) bir şeyi xərcləmək, işlətmək, vermək istəməmək, əsirgəmək.
Bardaqdakı sərin suya Səməndərin heyfi gəlirdi. ;
2) yazığı gəlmək.
[Mirzə Sadıq:] Həqiqətən [Fərhada] çox heyfim gəlir.