HEYİF

əd. [ ər. ] bax təəssüf.
Əfsus, qocaldım, ağacım düşdü əlimdən; Səd heyif cavanlıq! M.Ə.Sabir.
Heyif, çiçəklərin ömrü az olur; Sənə çatanacan bəlkə solacaq. O.Sarıvəlli.

◊ Heyfi gəlmək1) bir şeyi xərcləmək, işlətmək, vermək istəməmək, əsirgəmək.
Bardaqdakı sərin suya Səməndərin heyfi gəlirdi. B.Bayramov;

2) yazığı gəlmək.
[Mirzə Sadıq:] Həqiqətən [Fərhada] çox heyfim gəlir. C.Cabbarlı.

HEYHAT
HEYİFLƏNMƏ

Digər lüğətlərdə

богострои́тельство жжик катако́мба не по карма́ну осмирне́ть чистёшенький экспрессиони́стский ворсова́льный зуба́ми держаться косола́пить костер пакан полк agony Armagh bulb onion darnel hirable nephr- soft structure verdict болящий всерьёз каша теогония