HÜLQUM

is. [ ər. ] anat. Həzm cihazının, ağız boşluğunu qida borusu ilə birləşdirən əzələ borusu. Pazaq Vəli təəccübdən yerində donub qaldı.
Boğazının nazik dərisini az qala deşib çıxan hülqumu tez-tez enib qalxdı. İ.Məlikzadə.

// Ümumiyyətlə, boğaz mənasında da işlədilir.
◊ Hülqumu qurumaq – bərk qorxmaq, qorxudan özünü itirmək.
Hülqumundan yapışmaq – boğazından yapışmaq, hülqumlamaq.
Hülqumundan keçirmək – bax həzm-rabedən keçirmək (“həzm”də).
Hülqumunu üzmək – öldürmək.
[Əsgər:] Tapaq, birdəfəlik onun hülqumunu üzək. Ə.Əbülhəsən.

Синонимы

  • HÜLQUM hülqum bax boğaz I
HÜQUQŞÜNASLIQ
HÜLQUMLAMA

Значение слова в других словарях

бе́рест вкра́дчивость изумле́ние панёва перекоря́чить перескверня́ть поиспо́ртиться хрычо́вка бою́сь дорого заплати́ть запреща́ть игу́менствовать махаго́ниевый сказу́емость дубель ямовать old wife reliever snowberry волдырь метрология науськивать пересказ сверхпроводимость