HIÇQIRMAQ

f.
1. Dərindən içini çəkərək ağlamaq, hıçqıra-hıçqıra ağlamaq.
Gülyaz yaylığının ucunu gözlərinə gətirdi, çiynini ata-ata hıçqırdı. S.Rəhimov.
[Bilqeyis] hıçqırır və göz yaşları axıdırdı. S.Vəliyev.

2. Hıçqırtı səsi çıxartmaq; gəyirmək.
Kəngərli iki-üç dəfə hıçqırdıqdan sonra xəbər aldı… Ə.Vəliyev.

Этимология

  • HIÇQIRMAQ Əsli içqırmaq olub (təqlidi sözdür). Acıqırmaq feili qıcqırmaq formasına düşdüyü kimi, həmin qəlib üzrə yaranmış içqırmaq kəlməsi də hıçqırmaq şəklini
HIÇQIRMA
HIÇQIRTI

Значение слова в других словарях