f. 1) bir səslə, bir ağızdan; 2) səs-səsə verən; səsləşən; 3) yekdil.
f. 1) bir səslə, bir ağızdan; 2) səs-səsə verən; səsləşən; 3) yekdil.
[fars.] прил. ванер (авазар) сад-садав кьур, туькӀвей; // həmavaz olmaq ван-ванце ттун; кьун (ванер, авазар сад-садав)
Полностью »I прил. созвучный (совпадающий, сходный в звучании – о звуках речи, словах). Həmavaz səslər созвучные голоса II нареч
Полностью »sif. və zərf [fars.] Səsləri birbirinə uyğun; həmahəng. □ Həmavaz olmaq – səs-səsə vermək. Gah eyləyibən sürudlər saz; Bülbüllərə oldular həmavaz
Полностью »