İÇİLMƏK

İçmək”dən məch. Xörəyin üstündən çay içildi. Qabdakı su içilib qurtarmışdı. – [Kərəm:] Qəribin boynuna kəfən biçilməz; Əcəl camı çox acıdı, içilməz! “Əsli və Kərəm”.
Nə qədər şirindir bu ləziz nemət! Şərbət tək içilir bu yolda qəm də. S.Vurğun.

İÇİLMƏ
İÇİM

Значение слова в других словарях