1. Görülən iş üçün verilən haqq (pul), muzd (maaş), zəhmət haqqı.
[Hacı Rəcəbəli:] Ağa Mərdan, uşaqların icrətini məlum elə!
Vəliquluya və Zibaya Xudayar bəy o qədər icrət təyin elədi ki, Zeynəb acından ölməsin…
2. İcrətlə şəklində zərf – görülən iş üçün zəhmət haqqı alaraq; muzdla, maaşla, pulla. İcrətlə işləmək.
– Sabahı günü üç nəfər adam icrətlə tutub qəzalara göndərdi ki, Haqq Mövcudun ölüsünü, ya dirisini tapıb gətirsinlər.
Gülzar bəzən qonşuları üçün icrətlə çalışırdı.