1. top. Bəşəriyyət, insanlar.
Sən mükafatını insanlığa xidmətdə ara; Əbədi zövqü, təsəllini həqiqətdə ara.
Dünyada səfalət və fəlakət yalnız insanlığın yoxsul qisminə nəsib imiş.
İnsanlığa Tusilər, Səbuhilər verdik biz; Şerimizin qüdrəti bir dənizdir, bir dəniz.
Qoy bütün insanlıq səcdənə gəlsin; Ey şəhid qanından qızaran bayraq!
2. məc. İnsanpərvərlik, əsil insana xas olan sifət və fəzilətlər; mürüvvət.
Kim ki insanı sevər, aşiqi-hürriyyət olur; Bəli, hürriyyət olan yerdə də insanlıq olur.
Yox kimsədə mərhəmətlə vicdan; İnsanlığı həp unutdu insan.
Rəşidin bu insanlığını və hümmətini hər kəs bildi.
□ İnsanlıq sifətini itirmək – ədalətsiz, qeyri-vicdani iş görmək, insan adına layiq olmayan hərəkətlərə yol vermək.
Kömək etmək imkanı əldə ikən bu vəzifədən boyun qaçırmaq insanlıq sifətini itirmək deməkdir.
