İRMƏK₁

f. Çatmaq, yetişmək, irişmək.
Mən Cüməyəm, bir murada irmədim; Ha ki cəfa çəkdim, səfa sürmədim. Molla Cümə.
Kənd həyatının qoyduğu və mənim indi də ağlım irmədiyi bu adətə istər-istəməz tabe olmağa məcbur idik… Qantəmir.
Füzuli kamına qəlbən irmədi; Sevdiyi telləri öpüb hörmədi. M.Rahim.

Синонимы

  • İRMƏK çatmaq — yetişmək
İRMAQ
İRMƏK₂

Значение слова в других словарях