İSTİBDAD

is. [ ər. ]
1. Özbaşınalığa və zorakılığa əsaslanan idarə üsulu.
Çar zamanı idi, istibdadın ən şiddətli, ən qızğın vaxtı idi. E.Sultanov.
Beşinci il; Qanlı bazar; İstibdadın mənhus əli; Hər tərəfdə iz buraxır. R.Rza.

2. Zülm.
Artıq bu rəzalət çəkilməz; Bu istibdadə təhəmmül edilməz. H.Cavid.
Yoldaşlar, istibdad pəncəsində inləyən yüz minlərcə işçilər baş qaldırmadadır. Çəmənzəminli.
İstibdad dünyasından…; Odların, alovların üstündən addadıq biz. S.Rüstəm.

Синонимы

  • İSTİBDAD zülm — mütləqiyyət
  • İSTİBDAD 1. İSTİBDAD (zorakılığa əsaslanan, zülmkarlığa əsaslanan idarə üsulu) O zamanlar çocuq idim, təbiətin qoynunda; Tam asudə yaşar idim, tanımazdım istib

Антонимы

  • İSTİBDAD İSTİBDAD – SƏADƏT Yoldaşlar, istibdad pəncəsində işləyən yüz minlərcə işçilər baş qaldırmadadır (Çəmənzəminli); Odlar yurdunun səadəti sənin, mənim sə
İSTİARƏ
İSTİBDADÇI

Значение слова в других словарях