ixtilalçı bax şuluqçu 1
ixtilalçı
сущ. устар. бунтовщик, мятежник; повстанец
is. İxtilal törədən, hərcmərclik, qarışıqlıq, pozğunluq salan. [Əbu Übeyd:] Ölkənin bütün ixtilalçı ünsürləri əldən qaçırıldı