İXTİYARSIZ

1. нареч. ихтиярсуз, вичелай (жувалай) аслу тушиз, кӀанивал авачиз (мес. шехьун, хъуьруьн); 2. прил. ихтияр авачир, гьукьукь авачир, ихтиярсуз.
İXTİYARLIQ
İXTİYARSIZLIQ

Значение слова в других словарях