İZHAR
[ər.] сущ. ашкара авун, винел акъудун, дуьздал акъудун, къалурун, чирун; чизвай, малум (тир); izhar etmək (eləmək, qılmaq) винел акъудун, дуьздал акъудун, ашкара авун, лугьун, чирун.
[ər.] 1. Aşkar etmə, meydana çıxarma, göstərmə, bəlli etmə, bildirmə. // Bəlli, aydın, məlum. Bir gülüzlü nigar, sərvi-xoşrəftar; Cümlə xalqa izhar, b
Полностью »сущ. устар. 1. обнаружение, выявление 2. выражение какого-л. чувства; изъявление чего-л. izhar etmək (eləmək) изъявлять, изъявить
Полностью »i. arx. expression, revealing; ~ etmək to express (d.), to tell* (d.), to say* (d.); dərdini kədərini ~ etmək to give* vent to one’s sorrow and grief;
Полностью »ə. 1) aşkar etmə, üzə çıxarma; 2) yalandan özünü göstərmə; 3) bildirmə, anlatma. İzhari-təşəkkür təşəkkür etmə, təşəkkür bildirmə
Полностью »təzahür, biruzə vermək, ortaya çıxmaq. Aşkar etmə, meydanaçıxarma, göstərmə, bəlli etmə, bildirmə. Bəlli, aydın, məlum
Полностью »