KÜNDƏ²
[fars.] сущ. тӀаб (юкьвай тӀекв, ара авай, виликди дустагърин кӀвачериз, гъилериз ядай ва я гарданда твадай залан затӀ).
сущ. 1. кӀвалакӀ (тинидин); 2. пер. яцӀу, цӀалцӀам тушир, кубут (мес. гъилер, кӀвачер).
Полностью »is. 1. Sonradan yaymaq, yastılamaq üçün yumru hala salınmış xəmir parçası. Bir kündə xəmir. Kündələri tabağa yığmaq
Полностью »is. [fars.] Keçmişdə: qaçmasın deyə dustaqların ayaqlarına, boyunlarına və ya əllərinə vurulan ağır şey
Полностью »1 I сущ. катыш, комок теста округлой формы II прил. разг. толстый, пухлый. Kündə əllər пухлые руки 2 сущ
Полностью »I. i. dough / paste ball, a rolled / rounded lump of dough II. i. stocks pl.; ayağına ~ vurmaq to put* in the stocks
Полностью »f. 1) dustaqların ayağına vurulan bənd, bağ; 2) yaymaq və yastılamaq üçün girdə şəklə salınmış xəmir parçası
Полностью »Farsca kəndən məsdərindən əmələ gəlib, mənası “kəsmək”, “kəsilmiş” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »KÜNDƏ I is. [ fars. ] Yaymaq və yastıqlanmaq üçün müxtəlif ölçülərdə kəsilmiş və girdə şəklə salınmış xəmir parçası
Полностью »Dustaqların ayağına vurulan bənd, bağ. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Xəlil paşa hökm elədi, üçünün də ayağına kündə vurub, zindana saldılar
Полностью »