KƏSAFƏT

is. [ ər. ]
1. Natəmizlik, çirkinlik, kirlilik; çirk.
[Səlim:] [Zeynalın] çamur və kəsafətini yumaq üçün bir neçə vedrə su lazımdır. S.Hüseyn.

2. bax kəsiflik.
KƏSAD
KƏSAFƏTLİ

Значение слова в других словарях