Mədən yeri, mədən; bir şeyin çox olduğu yer; mənbə, məxəz.
Dastanlarda “bu dünya” mənasında da işlənir.
İbtida eyləyib girdim meydana,
Aşıqlar ustadı, görün, handadı?
Pünhan dərdlərim çoxdu canımda,
Dürr-gövhərlərim hələ kandadı.
(“Qurbani”)
*
O qızın dərd-səri çoxdu canımda,
Gövhərli sözlərim hələ kandadı.
(“Qurbani. Diri versiyası”)
*
Elmin mədənisən, kərəmin kanı,
Sənsən bu dünyanın dari-imanı...
(“Qurbani”)
*
Kəsdireydim yasdığının yanını,
Bir tutaydım kipriyinin sayını,
Nə tapıbsan kor yuxunun kanını?
Oyan, Əslim, üzdə xalın sevdiyim!
(“Əsli və Kərəm”)
