KARVANQIRAN

is.
1. Zöhrə (ulduz).
Öksüz taleyim tək gecikdin nədən? Karvanqıran doğdu, görünmədin sən. C.Cabbarlı.
Buludun pərdəsi sıyrıldı bir az; Göydə Karvanqıran gümüşü qotaz. R.Rza.

2. məh. Dağdan əsən soyuq külək, dağ küləyi.

Синонимы

  • KARVANQIRAN karvanqıran bax Venera
KARVANÇILIQ
KARVANQOVAN

Значение слова в других словарях