icb.
1. Yüngül xəstələnməsinə, naxoşlamasına, azarlamasına səbəb olmaq. Uşağı soyuğa verib kefsizləndirmək.
2. məc. Kədərləndirmək, pərişan etmək, qəmginləşdirmək, məyus etmək. Xəbər onu kefsizləndirdi.
icb. 1. кефсузарун, кьезил азарлу хьуниз, нахуш хьуниз, начагъ хьуниз себеб хьун; 2. пер. бейкефарун, гъамлу авун, перишан авун, сугъуларун
Полностью »глаг. 1. kimi служить причиной болезни чьей-л. 2. перен. расстраивать, расстроить, огорчать, огорчить кого-л
Полностью »