KİLİDLİ

sif. Kilid vurulmuş, kilidlə bağlanmış; bağlı. Kilidli qapı. Darvaza kilidlidir. – Balacayev əlini stola atıb güclə ayağa qalxdı.
Qapı kilidli idi. S.Rəhimov.

Синонимы

  • KİLİDLİ qıfıllı — bağlı
  • KİLİDLİ KİLİDLİ, QIFILLI, BAĞLI

Антонимы

  • KİLİDLİ KİLİDLİ – AÇIQ Qapı kilidli idi. Onun başı açıq idi (Ə.Vəliyev)
KİLİDLƏTMƏK
KİLİM

Значение слова в других словарях