ə. 1) yolu azan; 2) uğursuz, nəhs; 3) uduzmuş, baxtalamış
XAS(S) ə. 1) xüsusi, əlahiddə, ayrıca; 2) bax xassə2 ; 3) məxsus, aid olan; 4) imtiyaz, üstünlük; 5) xüsusi, şəxsi
XASSƏ1 ə. bir adama, bir şeyə aid olan hal, xüsusiyyət, xasiyyət. XASSƏ2 ə. 1) şəxsən hökmdara məxsus ordu; qvardiya; 2) ən yaxşı, əla; 3) tarixən möv
ə. ayrıca, məxsusən, xüsusilə
ə. 1) qocadan-uşağa qədər, məmədeyəndən- pəpəyeyənə qədər; 2) m. camaat, xalq
f. 1) tələb edən; istəyən; 2) qız evinə göndərilən elçi
f. istəkli
f. meyil, xahiş, arzu
f. zir-zibil, xırım-xırda, süpürüntü
XAŞE’ ə. özü haqqında danışmağı xoşlamayan; təvazökar
ə. təvazökarcasına, təvazökarlıqla
ə. 1) möhür, damğa; 2) üzük; 3) sonuncu, axırıncı; 4) son, axır; 5) müstəsna
ə. 1) qapıb götürən; qapan; 2) gözqamaşdıran
ə. 1) möhür vuran, möhür basan; 2) qurtaran, bitirən
ə. 1) son, axır; 2) son söz; 3) xülasə
ə. və f. sonu xeyirli, axırı yaxşı
ə. və f. sonu olan, sona çatdıran
ə. 1) fikir, zehin, ağıl; 2) könül, qəlb, ürək; 3) hiss, duyğu; 4) hörmət; 5) kef
ə. 1) yada düşən şey; 2) xatirdə qalmış şey; yaddaş; 3) yadigar
ə. və f. xatiri qalmış
ə. və f. könlü oxşayan; nəvazişkar, oxşayıcı
ə. və f. 1) xatirdə qalan, unudulmayan; 2) yada salma; xatırlama; 3) qeyd etmə, nəzərə çatdırma
ə. və f. qəlbi sınıq; incimiş, incik
ə. və f. başqasının xatirinə dəyməyən
ə. və f. xatirinə dəymədən
ə. və f. xatirinə dəyməmə
f. şərq, gündoğan, günçıxan
f. 1) şərqə aid olan; şərqi; 2) şərqli
ə. 1) ümidi kəsilmiş, ümidsiz; 2) məyus olmuş, məyus
ə. ümidini kəsərək; ümidsizcəsinə
ə. qorxaq, qorxan
XAZE’ ə. sözə qulaq asan; müti
ə. 1) xəzinəni idarə edən; xəzinədar; 2) qoruyucu, mühafiz; 3) anbardar, anbar müdiri; 4) ağacdələn (quş)
ə. ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı
ə. 1) fayda, mənfəət; 2) yaxşı iş; yaxşılıq
ə. və f. yaxşılıq istəyən, birisinin yaxşılığına çalışan
ə. və f. xeyir iş görən
ə. xoş gəlmişsiniz!
XEYL1 ə. 1) at; ilxı; 2) dəstə, taqım; 3) atlı, süvari dəstə; 4) yığın, toplu. XEYL2 ə. qürur, məğrurluq
ə. bir çox; çox
ə. çadır
ə. və f. çadır(lar) qurulmuş yer
ə. və f. çadırda yaşayan; köçəbə
ə. yox
ə. 1) rifah, nemət; 2) dövlət, sərvət, var; 3) yaxşı iş(lər); yaxşılıq; 4) xeyriyyəçilik iş(lər)i; 5) ehsan
ə. və f. aqibəti yaxşı olan; xoşbəxt
ə. və f. yaxşı fikirli; xeyirxah
ə. xeyirə aid olan, xeyir olan
XEYRİYYƏ(T) ə. 1) yaxşılıq, xeyirlilik; 2) maarifin, mədəniyyətin, səhiyyənin və s. inkişafı üçün pul toplama və xərcləmə