KOMALAMAQ

f. Koma vurmaq, bir yerə yığmaq, üst-üstə yığmaq; qalaqlamaq, toplamaq. Qumu komalamaq. Taxılı komalamaq.
[Ələmdar] dəyirmi stolun üstü ilə səpələnən kağızları əli ilə sivirib komaladı. S.Rəhimov.

KOMALAMA
KOMALANMA

Значение слова в других словарях

гнездова́ться дезинформи́роваться отмахну́ться приноровле́ние ре́зывать бу́дочник и́стина настра́гиваться озло́бленный оса́нка подлёт смолова́р ай-яй-яй! миф Параша dead leaf eggshell entero- extrapolate hoverbus refurbishment sandwich subscript Volapuk охота