KUFUL

is. dan. Ağacın qurumuş yerlərində əmələ gələn boşluq; koğuş.
Bu pətəklər palıd ağaclarının kufullarında, koğuş yerlərində özlərinə yuva salar, hər bir arı nəsli uzun illər buradan ətraf meşəyə öz beçəsini – nəslini yayırdı. S.Rəhimov.

// sif. mənasında. İçi bu cür boş olan; koğuşlu.
KUFİ
KUKLA

Значение слова в других словарях

ду́шенька иждиве́нство межцехово́й неизя́щно обку́шаться подо́шва проурча́ть развора́чивание расквита́ться спу́тница бюрократи́чески лак ма́мушка парниково́дческий поро́дистый стерна betake clericature posticous road-roller shag back swum town clerk абонентка коневодческий