KÜLLƏMƏ
1. “Külləmək”dən f.is.
2. sif. Qaynar kül içərisində bişirilmiş. Külləmə kartof.
I сущ. от глаг. külləmək, золение, золка (обработка шкуры, кожи золой). Dərini külləmə золка шкуры II прил
Полностью »I (Quba, Şamaxı) qorlu küldə bişirilmiş yumurta, meyvə və s. – Atamçün külləmə bişirdim (Quba) II (Cəbrayıl) bax küldəmə
Полностью »