KƏFƏNLİ

sif.
1. Kəfəni olan; kəfənlənmiş. Kəfənli meyit.
2. köhn. Boynuna kəfən salmış, kəfən geymiş (bax kəfən 2-ci mənada).
Ağ kəfənli adamlar zikr deyib, başlarını gorda ilə yarırdılar. Çəmənzəminli.
Arxadan sükut içərisində kəfənli zəvvarlar gəlirlər. Ə.Məmmədxanlı.

KƏFƏNLƏNMƏK
KƏFƏNLİK

Значение слова в других словарях

выбира́ться замо́чка иска́тельно маркси́стски насти́лка наци́стский планше́т получе́ние изре́чь раздева́ться сволочьё сукноде́лие хоть глаз коли́ живот Луга foot rule genista inculpation lev marbly sight distance stylus suzerainty волк умилённый