KƏKƏLƏMƏK
гл. 1. мез (чӀалар) галкӀун, мез галкӀиз рахун; 2. пер. мез галкӀун, чӀал кьун, атӀуз-атӀуз рахун; 3. кил. kəkələnmək.
f. bégayer vi ; nə haqqındasa ~ toucher un mot de qch à qn, bredouiller vi qch
Полностью »Qarşılığı kimi mənbələrdə söz kövşəmək ifadəsi işlədilib. Kəkələ sözü səpələ qəlibi üzrə gəv (gövşəmək) feilindən düzəlib
Полностью »глаг. заикаться: 1. говорить с затруднением, непроизвольно повторяя уже произнесенный звук. Kəkələyərək cavab vermək заикаясь ответить, qorxudan kəkəl
Полностью »f. 1. Danışarkən bəzi səsləri qeyri-iradi təkrar edərək çətinliklə danışmaq. Qızı elçilər danışdırırlar ki, görsünlər, qız kar deyil, eşidirmi, lal de
Полностью »