Qarşılığı kimi mənbələrdə söz kövşəmək ifadəsi işlədilib. Kəkələ sözü səpələ qəlibi üzrə gəv (gövşəmək) feilindən düzəlib. Pəltək sözü də var, pəl həm “dil”, həm də “qulaq” mənalarını əks etdirir. “Pelməni” (əsli: “pel” və “nan” yəni qulağa oxşayan görək deməkdir). “Pəl” sözü qulaq, “pəltək” kəlməsi isə dil mənasını verən pəl zəmnində yaranıb. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
гл. 1. мез (чӀалар) галкӀун, мез галкӀиз рахун; 2. пер. мез галкӀун, чӀал кьун, атӀуз-атӀуз рахун; 3
Полностью »f. bégayer vi ; nə haqqındasa ~ toucher un mot de qch à qn, bredouiller vi qch
Полностью »глаг. заикаться: 1. говорить с затруднением, непроизвольно повторяя уже произнесенный звук. Kəkələyərək cavab vermək заикаясь ответить, qorxudan kəkəl
Полностью »f. 1. Danışarkən bəzi səsləri qeyri-iradi təkrar edərək çətinliklə danışmaq. Qızı elçilər danışdırırlar ki, görsünlər, qız kar deyil, eşidirmi, lal de
Полностью »