KƏMƏRBƏSTƏ

sif.zərf [ fars. ] köhn. Əmrə müntəzir, xidmətə hazır; amadə.
[Əzim bəy:] Olar həmin xidmət üçün kəmərbəstədirlər. M.F.Axundzadə.

□ Kəmərbəstə durmaq köhn. – əmrə müntəzir olmaq, hazır durmaq.
[Məhəmməd Qacar] tamam İrana qiblə idi və cümlə xəlayiq onun itaətində böyük xovf ilə kəmərbəstə durmuşdular, hənuz sübh olmamış qəflətən söndü. F.Köçərli.

Синонимы

  • KƏMƏRBƏSTƏ kəmərbəstə bax hazır
KƏMƏRBƏND
KƏMƏRÇİN

Значение слова в других словарях