1. anat. bel sütunu, onurğa; 2. dan. bel, dal, arxa; 3. məc. til, uzunsov təpənin üstü; 4. bel (kürək) və çiyinlər (bir yerdə)
bax кьасарун.
zərf qəsdən, bilə-bilə, bilərəkdən, qərəzlə.
хьун f. qırılmaq, kəsilmək, bölünmək; еб шуькӀуь чкадилай кьатӀ жеда. Ata. sözü sap üzülən yerdən qırılar
(-уни, -уна, -ар) 1. hissə, qisim, parça; рекьин кьатӀ yolun kiçik bir hissəsi; романдикай са кьатӀ romandan bir hissə; 2
hissə-hissə, parça-parça; кьатӀ-кьатӀ хьун parça-parça olmaq, hissələrə bölünmək, parçalara bölünmək
bax амалдар.
(-и, -а, -ар) is. anlaq, şüur, düşüncə, fəhm, dərrakə; qavrayış, qavrama qabiliyyəti; duyğu, hiss; кьатӀунар авай аял кьепӀинамаз чир жеда
(-из, -ана, -утӀ) f. 1. qavramaq, dərk etmək, anlamaq, başa düşmək; 2. sezmək, duymaq, hiss etmək, ürəyinə dammaq; təxmin etmək, güman etmək, zənn etm
(-из, -на, кьатӀ ая) f. 1. qırmaq, kəsmək, bölmək, hissələrə ayırmaq; 2. məc. kəsmək, yarımçıq qoymaq (söz, söhbət haqqında)
(-у, -а, -ар) 1. kərtik, çərtik, nişan; 2. kəsik, yarıq; çapıq, yara yeri (dəridə); 3. diş, dişək (kəsici alətin ağzının sərt bir şeyə dəyməsindən əmə
(-а, -а, -ар) rəf, divar rəfi, ləmə; * кьацӀал эцигун a) çox dəyərləndirmək, yüksək qiymətləndirmək (bir şeyi); b) hörmət bəsləmək, xətir saxlamaq, gü
хьун f. 1. kəsik-kəsik olmaq, hər tərəfi kəsilmək, çərtilmək, kərtilmək; 2. diş-diş olmaq, dişənmək, kələ-kötür olmaq
кьацӀ-кьацӀ авун 1. kəsik-kəsik etmək, hər tərəfini kəsmək, çərtmək, kərtmək; 2. diş-diş etmək, dişəmək, kələ-kötür etmək
“кьацӀун”-dan f.sif. çərtilmiş, kərtilmiş.
1. bulaşıq, batmış, bulaşmış, batıq; кьацӀай къажгъан bulaşıq qazan; 2. məc. napak, murdar, ləkəli (adam); михьиди цӀу кудач, кьацӀайди ци михьдач
(чкад.п.) bax кьацӀ².
dial. bax кьецӀил.
dial. bax кьецӀиларун.
dial. bax кьецӀилвал.
(-из, -на, кьацӀ ая) f. 1. çərtmək, kərtmək; 2. çapmaq, kəsmək, yaralamaq; * кьепӀинал кьацун bax кьеб
(-уз, -ана, -уцӀ) f. 1. bulaşmaq, kirlənmək, bulanmaq, batmaq; ləkələnmək; кьарадай кьацӀун palçığa batmaq; 2
(-из, -на, -а) f. 1. bulaşdırmaq, batırmaq, bulamaq, ləkələmək, çirklətmək; 2. məc. rüsvay etmək, biabır etmək, bədnam etmək, ləkələmək
(-уни, -уна, -ар) 1. bot. gövdə, saplaq; özək (kələmdə); вергедин кьачӀ gicitkən gövdəsi; келемдин кьачӀ kələmin özəyi; 2
(-и, -а) yaln.c. bax хъикьел (хъикьелар).
(-ди, -да, -ар) zool. əqrəb, çayan; кьачӀарагдин əqrəb -i [-ı].