LƏYAQƏTSİZ
прил. 1. лайих тушир; лайихсуз, налайих (мес. гаф); 2. алакьун авачир, алакь тийир.
I. s. 1. unworthy (of); 2. worthless, unworthy, mean; ~ əməl (hərəkət) mean deed / action II. z. unworthily; meanly, indecently, indecorously, imprope
Полностью »LƏYAQƏTSİZ Fağır ərlər ve balalar da ləyaqətsiz paltar geyməyə məcbur olurlar (Çəmənzəminli); BAMBILI [Əbdürrəhman bəy:] Dəli sənin kimi olur ki, belə
Полностью »I прил. недостойный: 1. непорядочный, бесчестный. Ləyaqətsiz adam недостойный человек 2. выражающий непорядочность, бесчестность
Полностью »sif. 1. Layiq olmayan, ləyaqəti olmayan; layiqsiz, nalayiq. Südabəyə layiq bir şey almaq üçün [Qəhrəmani və Firidunun] pulu çatmazdı, ləyaqətsizini (i
Полностью »