MÜKƏDDƏR
[ər.] прил. гъамлу, дертлу, сугъул, зарул; // mükəddər etmək гъамлу авун, сугъуларун, перишан авун.
sif. [ər.] Kədərli, qəmli, qüssəli, məhzun, qəmgin. Bahar fəsli el şad olur sərasər; Hərgiz məndən özgə yoxdu mükəddər
Tam oxu »прил. устар. печальный, грустный; mükəddər etmək опечалить (вызвать в ком-л. чувство грусти, печали); mükəddər olmaq опечалиться (прийти в грустное, п
Tam oxu »MÜKƏDDƏR – SEVİNC Yenə də diqqətli, xeyli mükəddər; Yanaşıb qızına “can bala” dedi (M.Rahim); İndi isə sevinc hədsizdi (Ə
Tam oxu »