1. Sözün, cümlənin ifadə etdiyi məfhum, anlayış. Sözün hərfi mənası. Həqiqi məna. Məcazi məna.
– Ləfz özü bir ləfzdir, amma ki, məna müxtəlif.
Sözlərdəki məna səslərdəki titrəyiş isə [Rüstəmə] çatmırdı.
2. Bir şeyin ağılla dərk edilən daxili məntiqi məzmunu, mahiyyəti. Hadisələrin mənası.
// Məqsəd, ağlabatan səbəb. Bunu belə etməkdə məna yoxdur.
– …Orucluğun ümdə mənası budur ki, müsəlmanlar ac qalmağa adət eləsinlər.
□ Məna vermək – əhəmiyyət vermək, diqqət yetirmək.
Həmişə kəmetina Zeynal bu gecə hər şeyə diqqətlə baxıb, hər bir hənirtiyə məna verməyə başladı.
