MÜQABİLƏ
\[ər.\] сущ. 1. клас. кил. müqabil; müqabilə etmək куьгьн. къарши (акси) экъечӀун, хура акъвазун, маний хьун; 2. дин. мискӀинда гьафизри гъиле къуръан авайбурухъ галаз санал ччин-ччинал акъвазна къуръан кӀелун.
ə. 1) qarşılıq, uyğunluq; 2) qarşılaşma, qarşı gəlmə; 3) birinin oxuduqlarına başqalarının qulaq asması və onun səhvlərini düzəltməsi (əsasən Qur’an h
Полностью »устар. 1. см. müqabil 2. в сочет. Müqabilə etmək противостоять 3. религ. чтение Корана перед собравшимися в мечети
Полностью »is. [ər.] 1. klas. bax müqabil. □ Müqabilə etmək köhn. – qarşı durmaq, müqavimət göstərmək, əleyhinə çıxmaq, mane olmaq
Полностью »