MƏHƏCCƏR

[ər.] сущ. мегьежар; тӀвалар; чахчахар (айвандин, гурарин, муькъуьн ва мс.); dəmir məhəccər ракьун мегьежар.
MƏHƏBBƏTSİZ
MƏHƏCCƏRLİ

Значение слова в других словарях