NAMƏHRƏM

[fars. na... və ər. məhrəm] 1. сущ. дин. дишегьлидиз мегьрем тушир итим (дишегьлиди ччин кӀевун, ччин къалур тавун, гьижаб авун лазим тир итим) ва я итимдиз мегьрем тушир (акун ихтияр авачир) дишегьли (руш); 2. прил. шариатдалди мегьрем тушир; 3. прил. маса, ччара, яд.
NAMƏ
NAMƏQBUL

Значение слова в других словарях