NAQİS
1. дефективный, несовершенный, имеющий изъян, недостаточный, неполный;
2. недостача, нехватка;
[ər.] прил. 1. бегьем (тамам) тушир, кими, зуракӀ, эксик, натамам (мес. ктаб, ччар); 2. айиб (кимивал) квай, рехне квай, нукьсан квай; naqis etmək рех
Tam oxu »sif. adj incompl//et, -ète ; imparfait, -e ; défectueu//x, -se ; défecti//f, -ve ; ~ fellər verbes m défectifs ; ~ olmaq être défectueu//x, -se ; être
Tam oxu »ə. 1) tam olmayan; əskik; 2) qüsurlu, eyibli, nöqsanlı; 3) riyaziyyatda: çıxma işarəsi
Tam oxu »s. defective, imperfect; ~ fellər qram. defective verbs; ~ olmaq to have* some defects, to be* imperfect; ~ şer imperfect verse
Tam oxu »NAQİS – KAMİL Bu yaşa gəlmişəm, məndən bir pis söz, bəd hərəkət, naqis əməl görməmisiniz və eşitməmisiniz (Ə
Tam oxu »прил. 1. неполный: 1) недостаточный (нуждающийся в дополнении, не удовлетворяющий в каком-л. отношении)
Tam oxu »sif. [ər.] 1. Tam və mükəmməl olmayan, yarımçıq, natamam, əskik. Naqis kitab. Naqis məktub. – Çağırdı yarımı əğyar, qaldı ülfəti naqis
Tam oxu »