1. Nazik olmaq, nazik hala düşmək; incələşmək.
[Bəziləri] gecə evdə yatanda papaqlarını başlarından çıxartmırlar, bunun da nəticəsi bu olur ki, mürur ilə onların başlarının çanağı nazikləşir və kiçilir.
2. Arıqlamaq, cılızlaşmaq, zəifləşmək, incəlmək.
[Rüxsarənin] saralmış üzündə və çubuq kimi nazikləşmiş ( f.sif. ) qollarında ətdən bir əsər də qalmamışdı.
[Tapdığın] gün-gündən bət-bənizi saralır, qoluqıçı nazikləşirdi.
3. Getdikcə incələşmək, naziklənmək.
Sona uclara doğru nazikləşən ( f.sif. ) qalın qara qaşlarını çatıb dedi.