1. Adaxlı, nişanlanmış, ad edilmiş, deyikli. Nişanlı qız. Nişanlı oğlan.
// İs. mənasında.
Dedi, nişanlıyam, özgə malıyam; Sındı qol-qanadım, yanıma düşdü.
Gülsüm, yəni Vəliqulunun nişanlısı Vəliqulunu görcək çadirşəbə bürünüb, pambıq boğçası kimi çəkilib oturdu qaranlıq bucaqda.
2. Nişanı olan, nişan taxmış, nişan vurmuş. Döşü nişanlı əsgər.
– [Əmiraslan:] Kişi, … başında nişanlı papaq uşaq gördünmü?
Başqasının alnı qanlı; Polad köksü üç nişanlı.
