□ Nikbət tutmaq – hər tərəfdən bəla üz vermək, bədbəxtlik basmaq.
Nədənsə [Hacı Sultanı] yenə nikbət tutdu.
сущ. устар. несчастье, бедствие; невезение. Nikbət tutub kimi несчастье обрушилось на кого
Полностью »[ər.] сущ. нигбет, кьисметсузвал, бедбахтвал; nikbət tutmaq нигбетди кьун, кьилел къада-бала атун, бедбахтвилер атун
Полностью »