NURANİ
\[ər.\] прил. 1. нурлу, экуь; 2. пер. нурани, гьуьрметлу, гьуьрметдиз лайих, чина нур авай (мес. кьуьзек).
sif. şair. resplendissant, -e ; rayonnant, -e ; vénérable ; agréable ; ~ qoca vénérable vieillard m
Tam oxu »s. 1. şair. radiant, resplendent; 2. noble-looking, fine-looking; (i.s.) of noble appearance; ~ qoca noble-looking / good-looking fine-looking old man
Tam oxu »прил. 1. лучезарный (полный света, сияния, блеска) 2. благообразный (приятный на вид, внушающий уважение своей наружностью)
Tam oxu »sif. [ər.] 1. Nurlu, işıqlı, aydın. 2. məc. Hörmətli, hörmətə layiq, müqəddəs simalı, üzündən nur yağan
Tam oxu »