NƏFİR

is. [ ər. ]
1. Ucu getdikcə genişlənən boru şəklində olan nəfəsli çalğı aləti; şeypur. [Dərviş Məstəli şah:] Mən bu saat elə burada, bu otağın içində bir dairə çəkib əyləşərəm o dairədə, başlaram şah nəfiri çalmağa.
Onda görərsən ki, necə sənin evin tarmar olub başına uçar. Ə.Haqverdiyev.

2. köhn. məc. Xəbər yayma, şayiə buraxma.
NƏFƏSVERMƏ
NƏFİS

Значение слова в других словарях