NƏFİR

is. [ ər. ]
1. Ucu getdikcə genişlənən boru şəklində olan nəfəsli çalğı aləti; şeypur. [Dərviş Məstəli şah:] Mən bu saat elə burada, bu otağın içində bir dairə çəkib əyləşərəm o dairədə, başlaram şah nəfiri çalmağa.
Onda görərsən ki, necə sənin evin tarmar olub başına uçar. Ə.Haqverdiyev.

2. köhn. məc. Xəbər yayma, şayiə buraxma.
NƏFƏSVERMƏ
NƏFİS

Digər lüğətlərdə

библиома́н ви́це-ко́нсульство забра́сывать лесови́на оку́тать прививно́й про́лежни пятёрка сопричисля́ть зия́ть масли́на эмоциона́льность тогда -ia culturati galley-slave passion ration paw-paw rhinoplasty sundowner гигрометр доверять змеевидный надувательство перхота