NƏFS

[ər.] сущ. нефс (1. игьтирас, арзу, гзаф рикӀ алайвал, майилвал; 2. темягь, темягькарвал, къанихвал; // къенепан игьтияж, кӀанивал (пис манада); nəfsini öldürmək нефс кьин, кӀанивал тавун, темягь атӀун; 3. инсандин ашервилин гьиссериз, тӀуьн-хъун хьтин игьтияжриз авай майилвал; // nəfsini saxlamaq нефс хуьн; 4. куьгьн. инсан манада); ** nəfsi iti къати нефс алай а) хци нефс авай, акьалтӀай темягькар; б) шеври, къаних, гьашер.
NƏFLİ
NƏFSANİ

Значение слова в других словарях