plague1
n 1. (həm də the ~) tib. taun, vəba; 2. fəlakət, bəla, cəza; 3. d.d. pis hadisə / iş, pis / acı xəbər; bezdirmə; narahatlıq; a ~ of flies milçəklərin törətdiyi narahatlıq; Mosquitoes are the plague of our life here Burada ağcaqanadlar bizə rahatlıq vermir / bizi bezdirir
plague2
v d.d. əziyyət / əzab vermək, təngə gətirmək, usandırmaq, bezar etmək, cana gətirmək; to ~ smb. with questions bir kəsi suallarla cana gətirmək / bezar etmək; I cannot be plagued with this child any longer Bu uşaq məni cana gətirib, daha dözə bilmirəm