– Qıllam sənə iştə bir vəsiyyət; Yad et məni, qaibanə yad et.
Bu şəxsi də mən o vaxtdan qaibanə tanıyırdım.
Sənin sədaqətini Vahidə özüm demişəm; O da sevir, gözəlim, indi qaibanə səni.
QAİBANƏ
zərf [ ər. qaib və fars. …anə] Görməyərək və görünməyərək, görmədən, gizlidən, arxadan, qiyabi surətdə, şəxsən görmədiyi və tanımadığı halda. O adama qaibanə məhəbbətim var.